Ubuntu 12.04 is uit. Precise Pangolin heet hij.

Ik ben niet gek op het snel installeren van een nieuwe versie. Daar moet dan echt een reden voor zijn. Maar dat ik deze nieuwe versie eens goed ga proberen?

Jazeker. Ik weet ook hoe. Ik haal de harde schijf in mijn laptop er uit. Dan hang ik met een kabel een oude harde schijf aan een usb poort. Vervolgens kan alles alleen maar op die USB schijf geïnstalleerd worden.

Daarna zet ik de harde schijf weer in de laptop. Wil ik dan eens met 12.04 stoeien, dan start ik de laptop vanaf die oude schijf op een USB poort. Doodeenvoudig. Een heel prima snel ook, tenzij je een USB 1 poort zou hebben.

Dan nog valt het best mee.

Backuppen, fluitje van een cent - als je weet hoe ... .

Mijn harde schijf liep aardig vol. Het ding is 640 GB groot. Dat gaat zo hard tegenwoordig. Met de grote foto-bestanden in RAW formaat is het 20 MB per foto. En met het videowerk wat ik tegenwoordig doe gaat het met over de 4 GB per totale video van een potje waterpolo.

En al dat mooie werk staat alleen maar op één enkele schijf. Tijd voor een serieuze backup. Nu zijn er hele verhalen over NAS opstellingen, waarbij de data geautomatiseerd op twee schijven tegelijkertijd worden opgeslagen voor de betrouwbaarheid. Dat gaat me allemaal te ver. Dat is meer wat voor professionals.

Dus een 2 TB USB schijf aangeschaft. Goed betaalbaar, draagbaar en voorlopig wel weer ruimte genoeg.

Wat rondsnuffelen en lezen bracht me verder op het programma rsync. Dat is dan wel een terminalprogramma. Niks handige venstertjes en klikklak klaar. Niet iets voor de moderne mens, die liever de hele dag een smartphone aait. Ik houd wel van de terminal. Eén enkele handeling. Alles staat al klaar. Je opdracht draait. Wat wil je nou nog meer?

Het programma rsync is al heel oud en daarmee bewezen goed. Met de opdracht rsync -av /home/ik/ /media/Elements begon de backup. Zelfs nadat ik alle USB 1 spullen er tussen uit had gehaald duurde dat hééĺ erg lang. Verschrikkelijk lang. Maar gelukkig kan rsync daar erg goed tegen. Die kan je een avond verderop weer starten en dan pakt hij het werk weer netjes op vanaf het punt waar de backup werd gestopt.

Zojuist startte ik de backup weer om de laatste bestanden veilig te stellen. Dat kost dan nog maar een paar minuutjes, al praten we ook hier over weer een paar GB's.

Dat zo'n backup zo verschrikkelijk veel tijd kost, heb ik nergens gelezen. Met het zo snel groeien van de harde schijven wel heel logisch, achteraf gezien. Daar knapt een normaal mens toch compleet op af? Het is dat ik zo van mijn fotowerk hou. Het is dat ik al heel wat keertjes mensen heb geholpen hun spullen van een gesneuvelde harde schijf af te krijgen. Is dit dan allemaal boekenwijsheid van die schrijvers?

Voor de zoveelste keer kom ik erachter dat de zaken in de werkelijkheid toch weer anders zijn.

Misschien wel een goed idee voor deze klus een klein batch-scriptje te schrijven. Dan zou ik met de enkele opdracht "backup" al klaar zijn. Oh, er bestaat al iets met die naam ... . Dan maar BackJust of zo? Een andere mogelijkheid zijn programma's als Unison. Maar die gebruiken ook rsync, dus waarom zou ik dat nou doen?