Wenskaart

Op mijn fotoblog vind je een stukje over de totstandkoming van mijn eindejaarskaart. Gemaakt in Linux vanzelfsprekend.

Overstap naar Ubuntu

Voor mijn fotografie-hobby wilde ik de RAW bestanden van mijn camera kunnen bewerken. De software daarvoor (UFRaw) kreeg ik niet goed aan de praat in mijn inmiddels wat verouderde Slackware 12.0 systeem.

Inplaats van een upgrade naar versie 12.2 leek me een overstap naar Ubuntu een beter idee. Ik volg al een hele tijd Ubuntu. Men heeft daar grote vorderingen gemaakt.

Ubuntu installeren heb ik inmiddels ook gedaan. Het was een simpele zaak. Ik heb wel een nieuwe harddisk in mijn laptop gezet. Het was dus een schone installatie. Op de oude staat Windows Vista nog wat ooit voorgeinstalleerd met mijn laptop meekwam, voor geval ik ooit Windows nodig mocht hebben.

Alleen voor de geluidskaart was een handmatige aanpassing nodig om ook Skype helemaal aan de gang te krijgen. Die aanpassing wist ik nog van de Slackware installatie. Dat was zo voor elkaar.

De boel draait dus. Ik ben er heel blij mee. Opstarten, afsluiten, de mailbox overzetten, foto's ophalen van mijn camera, het loopt allemaal uit de kunst. De machine is ook erg vlot.

Een iMotor

Met Fossie achterop gebonden, met de sigarettenaansteker plug op mijn oude Yamaha motorfiets, met een WiFi en een UMTS kaart op zak, wat heb ik dan?

Juist: een iMotor!

Dat wou ik maar even kwijt.

Just

Linux: Zwart-wit keuze?

Ik zag weer eens een Linux distributie, die Microsoft Windows nadoet. Dat gebeurt meestal om de overstap makkelijk te maken.

Zelf zie ik dat niet zo zitten. Is mijn keuze voor Linux dan een zwart-wit kwestie? Principieel aangelegd? Ik gebruik bijvoorbeeld WINE (de Windows emulator) alleen maar als het het niet anders kan. Eén programma tot op heden.

Dat is het niet. Maar waarom zou je van een op zich heel goed systeem overstappen naar iets wat heel anders in elkaar zit en dan krampachtig proberen het oude systeem toch te blijven gebruiken?

Toen ik definitief overstapte naar Linux kon ik vrijwel alles wat ik nodig had doen in Linux. Er blijft nog wel een kleinigheidje te wensen over. Dat komt vast wel. Tot die tijd zal ik een enkel keertje Windows nodig hebben. Zo eens per maand. In die koers.

Altijd een zwarte dag, maar goed ... .




Zo had ik een mooie foto. Die wilde ik op A4 papier printen. Voor mijn Canon MP160 printer is er een officiele Canon driver voor Linux. Toch heeft de print in Linux op deze printer altijd een lichte roodzweem. Dus print ik zoiets dan maar via Windows.

Raar dat er zelfs met de officiele Canon driver zo'n probleem is, maar dat terzijde. Ik ben met Google al wezen zoeken naar aanwijzingen voor een oplossing. Google is je vriend in Linux Land. Maar helaas.

Ach ja. Het kost wat moeite, maar dan heb je ook wat. Een mooie foto in dit geval.

Halve verhalen?

Ik vond mijn Wacom tekentablet terug in de kast. Een tijd geleden was ik tegen de Wacomlinux site aangelopen. Die had de software.

Aan de gang dus. Via Google vond ik meer verhalen hoe het precies moest. Erg gedetailleerd ook. Dat moest wel lukken, dacht ik.

Om een lang verhaal kort te maken: het lukte ook. Maar niet vanzelf. Dat gedetailleerde verhaal was net niet af. Ik had dat zelf wel afgemaakt als ik het geschreven had.

Die "net-niet-helemaal-af" verhalen ben ik wel vaker tegengekomen in Linuxland. Is dat nou slordigheid? Is dat nou een soort ego-gebeuren: "ik weet het en jij niet!"? Of is het een bewuste keuze om je wel op gang te brengen, maar niet bij de hand te nemen? Dan zou je immers een soort invalide gebruikers gaan kweken ... .

Ik weet het niet. Maar die laatste optie doet me denken dat dit gebeuren zo verkeerd nog niet is. Ik hou er niet van aan het handje te lopen.

Een verhaal over de installatie van mijn hand vind je hier op het NL Computer Forum van CompuServe.

Een succes

Zoals ik in het vorige bericht al schreef heb ik voor mijn werkgever posters gemaakt met Scribus. Dat was een groot succes. Niet zozeer omdat ik wat snap van DTP. Dat is maar heel betrekkelijk. Ik heb wel de combinatie. Ik kan aardig met Scribus overweg en ik weet veel van ons vakgebied.

Het begon ermee dat we een nieuwere versie zochten van een al bestaand overzicht van een grote fabrikant. Die was 10 jaar oud. Maar er kwam niks. Toen bedacht ik dat ik dat zelf ook wel kon maken in Scribus.

Dat viel in goede aarde. Zo kwam de bal aan het rollen. Gaandeweg werd het een serie voor alle soorten voertuigen. Er kwamen merkonafhankelijke afbeeldingen. En er kwam ook nog een muismat.

Scribus komt uit de Open Source wereld. Ik hoefde het niet aan te schaffen. Die drempel was er niet. Anders was het niet gelukt. Scribus werkt alweer een tijd ook onder Windows. Dat was ook een voordeel. Ik heb Ubuntu wel aan het draaien op een USB harde schijf, maar toch.

Een succes dus, dankzij Scribus en Linux!

Wat is erger? Een bug of een feature ... .

Ik ben de laatste tijd druk bezig met Scribus voor het in elkaar zetten van posters voor het werk. De eerste vier zijn inmiddels geheel door de molen. De vijfde is klaar voor de laatste controle. Ik begin nu aan nummer zes. Er komen er in totaal zeven plus een muismat, die ook al vrijwel klaar is.

In mijn vrije tijd heb ik ook nog een wijzerplaat gemaakt voor een kantoorklok. Ik kreeg een vrij kale klok op mijn werkkamer. Een net wijzerplaatje met de tijdsverschillen op de verschillende lokaties over de wereld leek me wel wat. Een collega zag die klok vanmorgen. Hij was helemaal verkocht. Ik had een print liggen. Hij is al bezig met het erin zetten van die wijzerplaat ... .

Scribus is een Open source programma. Dat wordt gemaakt door mensen in hun vrije tijd. Eerst afwassen, dan klussen dus. Als gevolg is het ergens simpel. Dat ik er posters mee kan maken voor een grote werkgever komt ook door het onderwerp. Maar toch is Scribus niet slecht, helemaal niet zelfs.

Er zijn zaken die wat minder gepolijst werken. Dat kan je een bug noemen. Ik heb die bugs veel liever dan een super high tech programma boordevol allerlei snufjes en mogelijkheden. Features heet dat. Dat kan ik allemaal niet behappen. Plus ongewenste update SPAM op de koop toe.

Wat is erger? Een bug of een feature ... .

PDF maken

Op één van die websites met handige tips las ik een stukje over PDF's maken. Ik zat dat hoofdschuddend te bekijken. Wat een getob! Er zijn heel wat gratis programma's te downloaden, waar je in Windows PDF's kan maken. Ik denk dan o.a. aan PDF995.

Alleen, eh ja, in Linux is het maken van, of liever gezegd: het printen naar een PDF ingebed. Ingebouwd. Je hoeft er niet veel moeite voor te doen. Je hoeft er ook geen gratis software voor te downloaden, die toch soms geld aan je probeert te verdienen.

Ik voel me weer even gelukkig.

Kleine genoegens

Linux is een beetje een wereld van kleine genoegens. Geen mega programma's met mega mogelijkheden en mega beroemdheid.

Zo zocht ik iets om een herinnering op mijn bureaublad te zetten. Een elektronische Post-it memo. Ik wist wel dat er iets dergelijk bestond.

Na wat graven in het KDE menu vond ik Knotes. Dat deed precies wat ik wilde. Zie de afbeelding van de linkerbovenkant van het scherm op mijn PC.

Klein, maar fijn dus.

Een groot succes en een tegenvaller

Bij de eerste clubwedstrijd nu een week geleden heb ik de zelf gemaakte clubkalender opgehangen. Die was een groot succes. Een hoop belangstelling en één van de leden wilde graag een eigen afdruk.

Dat was niet zozeer de bedoeling, maar ze hadden er een redelijk bedrag voor over. Daarmee ben ik uit de kosten. Voor een begin vind ik dat heel best. Ik ben er wel meer dan een uur mee bezig, maar dat zien we later wel weer.

En zo staat hier naast me mijn kleine Canon MP160 inktjet printer te stampen op 13 pagina's hoogste kwaliteit. 26 minuten zijn voorbij. De achtste pagina is erdoorheen.

Eén ding stoort me wel. Die pdf printen in Linux via Acrobat Reader geeft een waardeloze kwaliteit. Ik heb het uitgebreid geprobeerd. Ook met Kpdf lukt het niet. Foto's rechtstreeks via GIMP printen gaat wel goed en de kalender via Scribus ook.

Dus eh, ja ... Ik sta dit nu te printen in Windows Vista. Het is even niet anders. Die kalender direct printen uit Scribus gaat niet. Ik heb de A3 versie genomen. Acrobat Reader verkleint dat wel, maar Scribus kan dat niet. De volgende editie doe ik dus meteen in A4 formaat. Dan hoef ik Linux niet te verlaten.

[21-2-2009] Ik heb het gevonden. Eerlijk gezegd was het mijn eigen schuld. Bij het maken van de pdf kan je kiezen voor een bepaald kleurmodel. Ik koos het verkeerde model: cymk ipv rgb. Er is een nette pop-up om je met de keuze te helpen. Die had ik beter moeten lezen.

Er is wat mis ... .

Ik had een kalender gemaakt in Scribus. Maar toen ik de pdf wilde printen stopte de printer ermee na de eerste bladzijde. Na het nodige gezoek hing ik mijn oude trouwe HP Laserjet er maar eens aan. Die is alleen zwartwit, maar misschien leverde die me een idee.

Nou, niet dus. CUPS (het printsysteem) meldde alleen dat de printer gestopt was. En bij de Canon kleurenprinter heette het dat de printjob voltooid was. Een fraai raadsel.

Na het nodige gepuzzel in Scribus kwam ik erop nogmaals alle fonts te laten insluiten. En verdraaid, er ontbrak er eentje. Nu printte de pdf wel.

Dat weten we ook weer.